بر اساس تحقیقات، توجه به علائم کم شنوایی در کودکان و نوزادان در زمان و سن مناسب و بهرهگیری از روشهای درمانی می تواند سبب شود تا این کودکان بهبودی عملکردی متناسب سن خود داشته باشند.
اختلال شنوایی در نوزادان
- در سن ۴ ماهگی، کودک سر خود را به سمت صدا نمیچرخاند.
- تا سن ۱۲ ماهگی، کودک هنوز هیچ کلمهای را بیان نکرده است.
- شیرخوار هنگامی که میتواند شما را ببینند به شما پاسخ میدهد اما وقتی دور از چشم هستید و نام او را صدا میزنید کمتر پاسخ میدهد یا اصلاً پاسخ نمیدهد.
- درک آنچه دیگران میگویند برایش دشوار است.
- متفاوتتر از کودکان همسن و سال خودش، صحبت میکند.
- دچار سو تفاهم میشود و به سوالات اساسی پاسخ نامناسب میدهد.
- صدای تلویزیون را بسیار زیاد میکند یا برای بهتر شنیدن، به تلوزیون نزدیک میشود.
- از لحاظ تحصیلی مشکل دارند مخصوصاً اگر قبلا این مشکل را نداشته است.
- برای گفتار مشکل دارد یا مطالب را با تاخیر میگوید.
- هنگام صحبت کردن با تلفن، نمیتواند درک کند یا مدام گوشی را بین گوشهایش جابه جا میکند.
- در طور روز مدام از کلمات پرسشی “ها؟” یا “چی؟” استفاده میکند.
- چهره گویندهها را با دقت بسیار تماشا میکند، بسیاری از کودکان متوجه کم شنوایی نمیشوند زیرا در لب خوانی بسیار ماهر هستند.
- به نظر شما گفتار دیگران حالت نجوا پیدا کرده است و فکر می کنید صدای دیگران را نمی شنوید چون آنها آرام صحبت می کنند.
- صدای دیگران را به راحتی متوجه نمی شوید و باید در گفت و گو تمرکز زیاد و دقت بیش از حد به خرج دهید.
- هنگام مکالمه با تلفن باید گوشی تلفن را روی گوش خود به سختی بچسبانید و محیط کاملاً آرام باشد.
- صدای رادیو و تلویزیون را بلند می کنید و معمولاً دیگران از این حالت ناراضی هستند.
- صداهایی که برای دیگران قابل شنیدن است برای شما قابل شنیدن نیست.
- نیاز جدی به لب خوانی دارید و باید دائماً به لب دیگران دقت کنید و به همراه آن مکالمه آنها را گوش دهید.
- اگر از دور با شما حرف بزنند متوجه کلام نمی شوید. مثلاً وقتی از اتاق دیگری با شما صحبت می شود.
- در مکان های شلوغ عمومی مثل سینما و پارک ها و مشکلات درک شنوایی دارید.
- نیاز به تکرار مکالمات دارید و دائماً باید از دیگران بخواهید گفته هایشان را برای شما تکرار کنند.
